İyileşme sistemi görünür olmasa bile başka görüş açılarından bakıldığında varlığı çok belirgindir. Evrimsel bir gerekliliğe dayanarak bakarsak organizmalar yaralanmalara ve hastalık yaratan güçlere karşı koyacak bir kendini onarma sistemine sahip olmak zorundadırlar. Evrim yolculuğunuzun büyük kısmında alternatif tıp ve doktorlarımız olmadığı zamanlarda da hayatta kalabilmiş olmamız bir iyileşme sisteminin var olduğunun kanıtıdır.

Bu kitabı hazırlamaktaki amacım orijinal ve yeterli nefes alan insanların sağlıklı kalma ve rahatsızlıkları aşma potansiyellerine sahip olduklarını, sağlığını yitirenlerin tekrar doğru ve yeterli nefes alıp vermeye başlayarak rahatsızlıklarını iyileştirebileceklerini anlatabilmektir. Nefes sistemi aslında son derece karmaşık yapıdadır. Bedeni iyileştirme kabiliyeti de onun en karmaşık görevlerinden bir tanesidir. “Yukarıdaki, aşağıdaki gibidir” sözü nefes sisteminin, bütün vücut sistemi karşısında bir ölçü olabileceğini anlatır. Nefesle kendini iyileştirme mekanizması DNA’dan başlayarak insan organizmasının birçok bölümüne ve tamamına tesir eder.

Nefesle iyileşme sistemi, canlı ve cansız madde arasında bir ara yüz niteliğindedir. İyileşme sistemi yaşamın doğasında var olan bir olgu olarak nefes alışverişleriyle durmaksızın çalışır ve her zaman alarm halinde kalır. İyileşme genelde kendiliğinden oluşur. Bu süreç DNA’nın içsel yapısından kaynaklanan doğal bir yatkınlık olarak kabul edilir.

Rahatsızlanan bir beden ile kirlenerek üzerindeki canlı yaşamını tamamen kaybetmiş görünen nehir arasında bir bağlantı kuracak olursak; çevre sağlığı uzmanlarının kirlenmiş bir nehrin her zaman kendisini yenileme şansına sahip olduğunu anlattıkları gibi vücudumuzun da her zaman kendini yenileme ve rahatsızlıklarını düzeltme potansiyelleri taşıdığını bilebiliriz. Nehir pisliklerle kirletildiğinde belli bir noktaya kadar kendini temizlemeyi ve sağlıklı kalmayı başarabilir. Eğer nehir devamlı kirletilirse belli bir noktadan sonra doğal arınma mekanizmalarının aşırı yüklenilmesi sonucu kendini temizleyemez hale gelir. Ondan sonra da bitkiler ve yararlı mikro organizmaları ölmeye başladığında enerjinin akış yeri değişir ve nehir hastalanır.

Eğer sadece kötü maddeler nehre bir süre bile atılmazsa kirli madde konsantrasyonu azaldığında oksijenasyon artar, güneş ışığı daha derinlere girer ve carlı organizmalar tekrar oluşarak nehir kendini temizler ve kendine gelir. Bu örnekte olduğu gibi arızalanmış bir vücuda sahip bir kişinin yaşamın bir anında doğru nefes alıp vermeye başlaması, kaybettiği bütün fonksiyonlarını tekrar yenileyerek kendi sistemini yeniden oluşturabilmesini ve vücut sağlığını yeniden kazanabilmesini sağlayabilir.

mustafa kartal